Şiir
 

                  GÜZEL
İnsanı yaralar süzgün bakışın
İpek tel ela göz, karakaş güzel.
Tay gibi yürürsün, dik durur başın
Edalı işveli zamane  güzel.

Gitme diyemedim, cesaret mi var
Bilirim, deseydim kıyamet kopar.
Unutma ki, senden şikayetim var,
Bu halimi ettin perişan güzel.

Sağına soluna cilve yaparsın,
Suçum ne ki, benden yana bakmazsın.
Yakın konar, havalanır uçarsın
Bilmezsin ki, içim yandı kor güzel.

Ne desem ki, dönesin benden yana,
Sen bir yana, koca dünya bir yana.
Bundan sonra her yer, zindandır bana,
Ne olur bir ışık yaksana güzel.

                 Fuat ÜSTÜNDAĞ

       

                  NE YAPSIN
Sızlıyor dertlerim can eder figan,
Akıyor gözümden yaş yerine kan.
Çareler geçiyor tutmuyor mekan,
Kanayan yaraya merhem ne yapsın.

Kurudu bahçeler açmıyor güller,
Sazıma darılmış ötmüyor teller.
Bir çare olmadı yıllar mevsimler
Ay ile haftalar günler ne yapsın.

Dönülmez bir yola verdi yönümü,
Evire çevire yedi ömrümü.
Bir kerecik güldürmedi yüzümü,
Bayramlar ne yapsın toylar ne yapsın.

Uçar talih kuşum çalıya konar,
Dikenleri dağlar her yanı kanar.
Düşer ıssız çöle soğuk su arar,
Kurumuş  damağa dudak ne yapsın.

                          Fuat ÜSTÜNDAĞ

         

             YAKIP GİTTİLER
Dargınım ömrümü çalan yıllara,
Yavaş yavaş öğüterek gittiler.
Her biri savurdu başka diyara
Giderken, peşimden bakıp gittiler.

Derdimden oturup içecek oldum,
Sarhoş diye, kapılardan kovuldum.
Uyutmadı, anılara baş vurdum
Acımadı yıllar, silip gittiler.

Gönlümü bağladım zalim birine,
Sevmedim kimseyi onun yerine.
Tutup kollarımdan attı derine,
Boğdu beni yıllar, dalıp gittiler.

Gönlümden geçenin resmini çizdim,
Mazimde her güne, bir şiir yazdım.
Bunları kalbimde üs üste dizdim,
Hoşlanmadı yıllar, yakıp gittiler.

                   Fuat ÜSTÜNDAĞ

              

                      KANMA
Aramayla dost bulunmaz dünyada,
Her olur olmaza dost diye kanma.
Gerçek dost, yetişir acıda zorda
Hoş sohbet olana, dost diye kanma.

İkiyüzlü, has yüzünü göstermez
Zorda kaçar, asla, peşinden gelmez.
İyilik mi, onun yanından geçmez,
Önüne gelene, dost diye kanma.

İsteksiz sırıtır, arkandan güler
Sözde, her görüşte esenlik diler.
İyilik yaptıysan çabucak siler,
Merhaba diyene, dost diye kanma.

Çok sevdirir bal kaymaklı dilini,
Dost zannetme, uzanacak elini.
Saklı tutar nefretini kinini,
Koluna girene, dost diye kanma.

Ağına düşürür kandırır bir gün,
Atar kor içine, yandırır bir gün.
Güvenme, tabuta bindirir bir gün,
Omuza alana, dost diye kanma.
                        Fuat ÜSTÜNDAĞ

            GEL NEREDEYSEN
Artık bekleyecek gücüm kalmadı,
Bugün de gelmedin, gel neredeysen.
Kim bilir belki de çilem dolmadı,
Gözlerim yollarda, gel neredeysen.

Saçlarımı acımadan yoldular,
Yatırıp başımı taşa vurdular.
Yaşlanmadan bedenimi yordular
Elimden tutmaya, gel neredeysen.

Bulma umuduyla, döndüm dolaştım
Düz yolda şaşırdım, dağları aştım.
Çöle düştüm, toz toprağa karıştım,
Kılavuz olmaya, gel neredeysen.

O güzelim  yıllar çekip gittiler,
Bir bilsen ki, bana neler ettiler.
Umudumu parçalara böldüler,
Toplayıp sarmaya, gel neredeysen.

Adını anınca çarpar yüreğim,
Kol kanat kırıldı, çürük direğim.
Ya çabuk gel, ya ben sana geleyim,
Bekletme yollarda, gel neredeysen.

                        Fuat ÜSTÜNDAĞ

            BENİ AVUTMUYOR
Yine akşam oldu, çöker karanlık
Uykumu elimden alır hayalin.
Belki mutlu eder, beni bir anlık,
Yine eskilere atar hayalin.

Başım yastık bilmez, peşinde gezer
Bu kadar naz etme, belki can bezer.
Bir suna misali göllerde yüzer,
Dalga dalga taşa, çalar hayalin.

Yorgun baş, yastığa düşer aheste
Gözlerim yollarda kulağım seste.
Bir kerecik gel de, canımı iste
Beni avutmuyor cansız hayalin.
                     Fuat ÜSTÜNDAĞ

       

 

      OLUR MU ?
Ak düşürdü saçlarına
Hazanın bahar olur mu.
Engeller çıktı yoluna
Kanatsız uçmak mu.

Değiştiler özü sözü
Kapadılar ağzı gözü.
Gezdirir dereyi düzü
Kanunsuza suç olur mu.

Etrafta çoğaldı zalim
Ettirir millete talim.
Senin birde benim halim
Hal bilmeze sorulur mu.

Uğraşırsın geçmez sözün
Buğulanır iki gözün.
Sararıp solsa da yüzün
Kuru dalda gül olur mu.

Harmanını verir yele
Emeğini döker sele.
Gökteki bulutlar bile
Ağlasa çare olur mu.

Yırtık aba yanık beniz
Su bulamaz kurur geniz.
Gönlün olsa umman deniz
Üstünde salın olur mu.

Senden alırlarsa seni
Yitirirsin özgüveni.
Kimse anmazsa ismini
Uzanacak el olur mu.

Azrail dikilir başa
Bakmaz servete maaşa.
Toplanır bakarlar naaş a
Okuyacak kul olur mu.

           Fuat Üstündağ

 
   
   
   
   

 

 ŞİİR OKU>>> ŞİİR OKU >>> ŞİİR OKU >>>>>

 
   
 
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol