SONBAHAR ZAMANIDIR

Memleketimde artık sonbahar zamanıdır terk edilmiş yaylalar eteklerinde koşturduğumuz ve hayvan otlattığımız dağlar.Şimdi kurumuş kengerler rüzgarın kovması ile derelerin kuytu yerlerinde kendilerini koruma altına almışlardır. Gölgesinde oynadığımız, ıslık çaldığımız ağaçlar, yapraklarını dökmüştür. Çayırların yeşillikleri kurumuş, dereler sessizce akmaktadır. Güneş te eskisi gibi ısıtmamaktadır. Sonbahar da umut mevsimidir aslında.
Oysa biz umutlarımızı çoktan kurban ettik amansız sürgünlere ve acımasız talanlara. Seyyah kuşlar gibi sürgündeyiz yıllar yılı. Hem de zamanı gelmemişken, hem de bu göçü hiç istememişken bulmuşuz kendimizi uzak kentlerde. O diyarları terk edeli kaç zaman geçti, kaç mevsim değişti, kaç bebek kulaklarında bomba sesleriyle uyandı, kaç çığlık parçalandı çarparak dipsiz uçurumlara.Sesimizin yankısı dostlarımız çoktan terk etti o diyarlardan. Kimi sonsuza, kimi uzak diyarlara çekip gitti. Artık kapılar kör, kapılar sağır ve kapılar ölümüne kapalı.

Neredesiniz diyorum uykularımda. Nereye gittiniz? Açılmayan kapılardan dönen, adresi yitik mektuplar üşüşüyor hayallerimde. Bu artık hüzünlü bir hikayeden çok öte bir haykırıştır artık. O dağlar eski coşkulu türkülerini unutmuş. Sıcak bir dost selamını almaz olmuş. Koynunda uyuduğumuz, sırrımızı ve en masum sevdamızı paylaştığımız yamaçlar eski şefkatinden çok uzak şimdi. Nereye baksam nerede diz çöküp toprağa uzansam o eski tılsımlı sıcaklığı yok.

Kimden sormalı şimdi bu hasretin hesabını. Soramıyorum kimseye çünkü bir ben varım bu puslu yalnızlıkta birde kimsesizliğim. Dili tutulmuş hüzzam bir sessizlik kaplamış her yeri. Turnalar ötmez olmuş çayırlarda. Değirmen taşları yorgun yatıyor. Buğday öğütmüyor artık salkım söğütlerle hüznünü öğütüyor, kıl çuval diplerinden kokusu bile silinmiş.
Babamın nasırlı ve bereketli elleriyle beslenen ocaklar tütmüyor artık. Tezek közünde demlenen çayın buğusu yok. Bir kez daha haykırıyorum tüm çığlığımla. Sesim içimi yırtıyor duymuyor kimsecikler. Sonra mı? Bu dizeler dökülüyor dilimden.

Süddübulağ ile agnerin sırtı,
Sevgiye olur mu endaze tartı.
Memleket sevmenin olur mu şartı?
Turnanın öttüğü yerdir Bulanık.