Fuat ÜSTÜNDAĞ
(şimdiye kadar 118 posta) | | GADAN ALAM BULANIK
Deli gönlüm bilki senden ayılmaz
Sevdan yüreğimde sırdır duyulmaz
Bulanık sevdana asla doyulmaz
Gadan alam kölen olam Bulanık
Esmiş deli rüzgar beni savurmuş
Hasretinden garip gönlüm kavrulmuş
Yanaklarım solmuş belim bükülmüş
Gadan alam kölen olam Bulanık
Bahçelere düşmüş yaprak gazeli
Sendin bu gönlümün ebet ezeli
Sende vardı dostluğun en güzeli
Gadan alam kölen olam Bulanık
Üstündağ seni çok çok özlemiş
Görür diye günü güne eklemiş
Gurbet seni galiba yasaklamış
Gadan alam kölen olam Bulanık
GARİP
Garip gurbet elde, vurur sazına,
Babalar oğuluna, hasret kızına.
Cüzdanı kapırmış bir hırsızına,
Ne hale getirmiş, garibi gurbet.
Eldeki hazırlar, uçmuş havaya.
Ekmek yok koysun şimdi sofraya.
Yanıyor ağlaşan o beş yavruya,
Ne hale getirmiş, garibi gurbet.
Garip öz canından bıkıp usanmış,
Hele sor gurbette ne işi varmış?
Sordum geldiğine bin kez pişmanmış,
Ne hale getirmiş, garibi gurbet.
Halbuki köyünde hali iyiymiş,
Ekermiş biçermiş iyi çiftçiymiş.
Yoksa ona da mı kem nazar değmiş?
Ne hale getirmiş, garibi gurbet.
Beslermiş kuzuyu, satarmış son güz.
Neyine yetmezmiş, bir boyun öküz?
Yediği yemekler şimdi hep tatsız,
Ne hale getirmiş, garibi gurbet.
Baştan çok iyiymiş, pekte rahatmış.
Sonra düzenleri birden bozulmuş.
Bir iş bulamamış hemde aç kalmış,
Ne hale getirmiş, garibi gurbet.
Yollarda voltacı magandaları,
Bir fırsat kolluyor hep hırsızları.
Teşvikçi anası hem babaları,
Ne hale getirmiş, garibi gurbet.
Gezinmiş dolaşmış bir iş aramış,
Açta kalmış ama, yine çalmamış.
Ne yapsın ki artık, bıkmış usanmış.
Ne hale getirmiş, garibi gurbet.
Sonunda evine bir nifak girmiş,
Dağıtmış yuvayı, perişan etmiş.
Virane evinde baykuşlar ötmüş,
Ne hale getirmiş, garibi gurbet.
Kimlere dert yanıp, içini döksün,
Kim kaldı ki evde, yolun beklesin.
Çocuklar yuvada, kimleri sevsin,
Ne hale getirmiş, garibi gurbet.
Parklara düşünce, attılar dayak.
Ne kafa koydular, nede el - ayak.
Halinden belli ki onuru kırık,
Ne hale getirmiş, garibi gurbet.
Dersin ki yaşayan bir ölü olmuş.
İyice değişmiş, nefretle dolmuş.
Patlamaya hazır, bir mayın olmuş,
Ne hale getirmiş, garibi gurbet.
İçi kan ağlıyor, kaşları çatık.
Hergünü hüzünlü,suratı asık.
Hali çok perişan, ne yapsın yazık,
Ne hale getirmiş, garibi gurbet.
Hele kış gelirse hava da soğuk.
Yatacak yatağı, bir yeri de yok.
Belli ki sonunda yapar çılgınlık,
Ne hale getirmiş, garibi gurbet.
Gurbete uyarmı, bu yaşam tarzın?
Sorsam diyecek ki, bu alın yazım.
Tutupta geriye göndermek lazım,
Ne hale getirmiş, garibi gurbet.
Üstündağ diyor ki, sılaya dönsün.
Tarlasını eksin, güzel çalışsın.
Ne bir iş arasın nede aç kalsın,
Ne hale getirmiş, garibi gurbet.
GAZİLER
Savaşıp düşmana galip geldiler,
Çakan şimşek idi,esen yeldiler.
Devrilmeyen koca çınar misali,
Gururla başı dik bize geldiler.
Akan kanlarıyla kutsal toprağı,
Ağaçlar sulandı hemde yaprağı.
Bir kenara atıp tüm acıları
Gururla başı dik bize geldiler.
Büyük taarruzla Türk'ün sesini,
Düşman ensesine hoş nefesini.
Vurdu kafasına kesti sesini,
Gururla başı dik bize geldiler
GEL ARTIK
Nedense, o gün dönüp bakmadın bana.
Mum misali eridim aşkınla yana yana.
Aklı başından gider sana aşık olanın,
Canını bile verir, inan senin uğruna.
Sanma ki seni hiç aramadım sormadım,
Ne çok beklediğime şahittir ayaklarım.
Yazdığım mektupları iletmemişler sana,
Yazdığın sitemleri sanma ki okumadım.
Hasret kaldım sesine, hem gül yüzüne.
Dağıt siyah zülfünü,uçuşsun döne döne.
Dünyaları değişmem saçının bir teline,
Gel artık gel ki, değsin beklediğime
GELDE GÖR ŞİMDİ
Sular kesiliyor çeşme akmıyor,
Selam versen kimse dönüp bakmıyor.
Keller bile burda şapka takmıyor,
Sonradan görmeyi gelde gör şimdi.
Kenar mahallenin yolu bakımsız,
Biraz araştırsan evler tapusuz.
Dikilen ağacın çoğu meyvasız,
Dalları gölgesiz gelde gör şimdi.
Parkları kurumuş çiçekler solmuş,
Çöpleri yığılmış bidonlar dolmuş.
Toplanmiş sinekler heryanı kokmuş,
Çöpten geçineni gelde gör şimdi.
Çocuklar çoğaldı okul yetmiyor,
Hasta ziyarete kimse gitmiyor.
Bayramların bile tadı olmuyor,
Adetler değişmiş gelde gör şimdi.
Burada ağaçlar çiçek açmıyor,
Leylekler üstünde yuva yapmıyor.
Göçmen kuşlar bile burdan geçmiyor,
Gelde sinekleri burda gör şimdi.
Koyunlar kuzusuz inek boğasız,
İtleri aç kalmış gezinir yalsız.
Eşekler sıpasız,kıratlar taysız,
Nasıl doyunurlar gelde gör şimdi
GELİR
Denedim ne zaman adını ansam,
Sanki yüreğimden bir ses yükselir.
Ne zaman ki bizim şarkıyı duysam,
Hayalin ritimle oynaya gelir.
Ayın göl üstünde parıldayışı,
Tanrının gönlüme cömert bağışı.
Balıkların suya dalıp çıkışı,
Sanki seni bana sürükler gelir.
Büyük bir özlemle anarım onu,
Bilmem ne olacak bu sevda sonu.
Sevgisi körelip, unutsam onu,
Korkarım hayali benimle gelir.
Sanki yaşamadık o sevgileri,
Keşke unutmadan geçen günleri.
Ne olur bir kere çağırsan beni,
Kalbim havalarda uçarak gelir.
Üstündağ acaba nasıldır hali,
Aklımdan çıkmıyor o nazik eli.
Aşkın deryasına çağlayan seli,
Her ah edişimde coşarak gelir.
GONGİLİH
Meşelikti tepelerin her yanın,
Ne güzeldi yemyeşil yamaçların,
Hoş olurdu senin pınarbaşların
Oralara bir öpücük kondur gongilih
Ördekler turnalar telli sazındı
Kırmızı kaya da küçük kızındı
Böyle ayrı düşmek alın yazındı
Yazıya bir öpücük kondur Gongilih
İlkbahar gelince yaylaya çıktım
Zirvene tırmanıp ovaya baktım
Eski sevdaları sende bıraktım,
Yaylalara bir öpücük kondur Gongilih
Önce sen, ay doğardı ardından,
Çok palıt doğradık yamaçlarından
Kuzulara yer ayırdın bağrından,
Kuzulara bir öpücük kondur Gongilih
Kerem tutuşmuştu aslı uğruna
Sıla hastalığı derlermiş buna,
Hasret şiirini yazdım yoluna,
Üstündağ'a da öpücük gönder gongilih
GÖNÜL VAZGEÇER Mİ
Özü de sözü de hep doğru olsun,
Haramdan hileden uzak ta dursun.
İsteriz yüzünde tebessüm dolsun,
Gönül vazgeçer mi, hiç böyle dosttan?
Dileriz bulunsun hep soframızda,
Hep arayıp sorsun darlığımızda.
Hastalıkta hemde sağlığımızda,
Gönül vazgeçer mi, hiç böyle dosttan?
Hatamız olursa yolu göstersin,
Düşünce elinden çekip kaldırsın.
Bizimle ağlayıp bizimle gülsün,
Gönül vazgeçer mi, hiç böyle dosttan?
Kimi dost insanı rezil de eder,
Doğru yoldan alır, münafıksın der.
İyi dost dostuyla ölüme gider,
Gönül vazgeçer mi, hiç böyle dosttan?
Üstündağ insana birtek dost yeter,
Dostsuzluk insana ölümden beter.
Dost olan tüketir acılar biter.
Gönül vazgeçer mi, hiç böyle dosttan?
GÖRDÜM
Elinde poşeti bally koklayan,
Dövülen, kovulan horlanan,
Yinede sevgiyle etrafa bakan,
Nice sahipsiz çocuklar gördüm.
Duygu sömürüsü yapanı,
Açım diye mendilini açanı,
Gidip meyhanede içki içeni,
Böyle dilenci insanlar gördüm.
Gayrimeşru yoldan parayı bulan,
Hava olsun diye dolar savuran,
Sonra üzerinde horon oynayan,
Böylece zevk alan insanlar gördüm
Çaldığı parayla hava atanı,
Topluma hep fesatlık yapanı,
Yediği sofraya tekme atanı,
Böyle nankör insanlar gördüm.
Yalanı, küfürü, atıp tutanı,
Soygunu marifet sayanı,
Eşine dostuna kazık atanı,
Bu tip, kişiliksiz insanlar gördüm.
Para için bedenini satanı,
Tüm değerleri baştan atanı,
Göbeğin üstüne yazı yazanı,
Nice hattat insanlar gördüm.
Dalavere yapıp, sömürenini,
Eziyet vereni, hem öldüreni.
Dişi tutmasa da kemirenini,
Böyle, cani insanlar gördüm.
Ayakkabı için, camilere gireni,
Abdesti olmadan namaz kılanı.
Evvel Allah deyip iman edeni,
Nice, riyakar insanlar gördüm.
Kenarda köşede içki içeni,
İyiyle kötüyü seçemeyeni,
Kadiri kıymeti bilemeyeni,
Kafası birhoş insanlar gördüm.
Anaya babaya kusur edeni,
Yetimlerin hakkını da yiyeni.
Evdekiler açken hacca gideni,
Sözde hacı olan insan gördüm.
Kurumuş yaraya neşter vuranı,
Halkı kandırarak, nutuk atanı.
Utanmadan birde yemin edeni,
Halkını soyan, insanlar gördüm.
Yuvası uğruna çalışmayanı,
Dostlarının acısına güleni,
Utanmadan babasını döveni,
Böyle de edepsiz, insanlar gördüm.
Fesatlık için tutuşup yanan,
Har vurup harmanını savuran,
Menfaat uğruna canlara kıyan
Nice canavar insanlar gördüm.
Eline geçeni hemen yiyeni
"Bir günün beyliği beylik" diyeni
Sonunda yerlerde sürünenini
Solucan misali insanlar gördüm.
Alıpta karşılık veremeyenini,
Sevilip, sevmeyi bilemeyenini.
Halkına değer veremeyenini,
Sözde, vatansever insanlar gördüm.
Umutlar vererek halkı soyanı
Verdiği sözden çabuk cayanı
Acep ne olacak bunların sonu
Sonları olmayan insanlar gördüm
Kamu mallarına zarar vereni,
Halktaki cevheri bilemeyeni,
Sevilip fakat sevmeyenini,
Sevgiyi bilmeyen insanı gördüm.
Her şeye rağmen uslanmayanı,
Komşuya dürüstçe davranmayanı,
Olup bitenlerden ders almayanı,
Sonunda perişan olanı gördüm.
Üstündağ diyeceğim bu benim,
Size zarar vermemektir yeminim.
Sonunda, dostluk kazanacak eminim.
Ondaki o gücü, kuvveti gördüm.
GÖRÜN
Şöyle bir kendimi çektim kenara,
Belki birileri halimi sora.
Eğer gün olurda gelirse sıra,
Bendeki söz ile o sazı görün
Yolu bilen kaptan kılavuz almaz,
Yarası olmayan boşa kaşınmaz.
Kavalın sesiyle herkes oynamaz,
Bendeki davulla zurnayı görün.
İsterler ki her şey, hep böyle gitsin.
Gariban çalışsın hep onlar yesin.
Göller kuruyup ta sular çekilsin,
Bendeki levreği sazanı görün.
Doğruyu söylersin dinleyenin yok,
Hazırı savursan yiyenlerin çok.
Böyle devam etse bil ki sonun yok,
Bendeki kazmayı küreği görün.
Üstündağ bir şeyler anlattım size,
Sakın yüzsüzlerle gelme yüz yüze.
Bahar mevsimini çevirir güze,
Ağustos ayında,siz kışı görün.
GURBET YAZIYOR
Bütün dostlarımın hayli önde,
Hepsinin yüzünde, gurbet yazıyor.
Hasretleri ateş, yanar içimde.
Dumanında bile, gurbet yazıyor.
Yağan yağmurunda, esen yellerde,
Uçuşan kazlarında, hem ördeğinde.
İçerim sızlıyor, yanık türkü de,
Sazımın telinde, gurbet yazıyor.
Yine yanar oldu, bağrımın başı.
Hiç bitmez bendeki, bu sıla aşkı.
Gün olur görürüz, dost arkadaşı,
Sarılan kollarda, gurbet yazıyor.
Üstündağ'm birgün, sılaya gitsem,
Sularından içip, heryanı gezsem.
Gel gardaş sılaya gidelim desem,
Sıla yolunda da, gurbet yazıyor.
GÜCÜM HALMADI
Gençlik uçtu gitti hiç anlamadım,
Dişlerim döküldü ihtiyarladım.
Eskiden ne idim ne hale kaldım,
Ayakta duracak gücüm kalmadı.
Sözüm geçmez oldu iki dizime,
Nede çabuk duman çöktü gözüme.
Kimse bakmaz oldu artık yüzüme,
Ekmek koparacak gücüm kalmadı.
Gençlik bir baharmış çevirdi güze,
Oda çekip gitti kalmadı bize.
Ne güzel şiirler yazardım size,
Kalemi tutacak gücüm kalmadı.
Hiç güven olmuyor tansiyonuma,
Bazen ağrıları vurur baynuma.
Kimseler gelmiyor benim yanıma,
Zaten konuşmaya gücüm kalmadı.
Üstündağ diyor ki,belim büküldü,
Her yanım ağardı,saçım döküldü,
Azrail de baş ucuma dikildi,
Ona can vermeğe gücüm kalmadı.
GÜLÜYORSUN
Söylesene neden üzülüyorsun?
Seni üzen ne ki söylemiyorsun.
Islanmış yanağın gözünde yaşlar,
Neden ağlıyorsun hem gülüyorsun?
Nedense sözünde duramıyorsun,
Ne bana gel diyor ne geliyorsun.
Seni sevdiğime inanmıyorsun,
Neden ağlıyorsun hem gülüyorsun?
Acaba büyü mü yaptılar bize?
Nedense gelmedik bugün göz göze.
Nedir sürükleyen seni bu gize?
Neden ağlıyorsun hem gülüyorsun?
Sakın şüphe etme sevgimden yana,
Ne olur üzülme hadi gel bana.
Senden ayrı kalmak eziyet cana,
Neden ağlıyorsun hem gülüyorsun?
Sen bana uzaksın ben sana uzak,
Seni çok aradım hep çıkmaz sokak.
Gel sarıl boynuma inadı bırak,
Neden ağlıyorsun hem gülüyorsun?
GÜZEL BULANIK
Görmeyeli hayli uzun zamandır,
Aklımdan çıkmazsın, güzel Bulanık.
Gündüz hayalimde gece düşümde,
Hayal mi gerçek mi, güzel Bulanık.
Ana baba eş dost, yatar bağrında,
Çiçek açmış tarla çayır dağında.
Kazangöl Murat'ta hemde Körsu da,
Azmı yıkanmıştık, güzel Bulanık.
Dağlarının başı duman bilirim,
Küçükken onları tektek gezerdim.
Işgını gulliği iyi bilirdim,
Toplayıp ta yerdik, güzel Bulanık.
Yaylalarda koyun kuzu otlardı,
Sularında nede güzel tat vardı.
Millet araziden teten toplardı,
Yakardı teteni, güzel Bulanık.
Dağlarının başı kekik kokardı,
Çeçilin peynirin, hem yağın vardı.
Ne güzel hasırın kilimin vardı,
Halin bir başkaydı, güzel Bulanık.
Güzelliğin beni sana bağladı,
Yaz günü harmanda anam ağlardı.
Hasretin sinemi yaman dağladı,
Üstündağ'a bir sor, güzel Bulanık.
Güzel Yurdum
Öyle yanık, öyle güzel, öyle hoş,
Türkülerde dili güzel yurdumun.
İhtiyarı,genci aşkıyla sarhoş,
Bahçesiyle bağı güzel yurdumun.
Koyun kuzu otlar çiçekler açar,
Gök yüzünde ördeği kazları uçar.
Sevenler savunur, sevmeyen kaçar,
Çeşmesinden hayat akar yurdumun.
Rızkımız toprağı,kazanç yerimiz,
Helaldır lokmamız, alın terimiz.
Yanık tenlidirler dayı emmimiz,
Pazarında emek satar yurdumun.
Kavgalar etmişiz istiklal için,
Nice can vermişiz hilali için.
Bizlere en güzel istikbal için,
Toprağında şehit yatar yurdumun.
GÜZELİM
Gözünü süzme öyle, başımı döndürürsün.
Saçlarını çözme öyle, beni öldürürsün.
Hırçın bakma öyle, ocağım söndürürsün.
Gel bir öpücük için, beni canımdan etme.
Koy zamanı gelince, beni azrail öldürsün.
Diyorsun sevmiyorsun, yolumda ölmezsin
Bir öldüm zaten, beni birdaha öldürürsün.
GÜZELSİN
Kıskananlar sana ne derse desin,
Sen çok edalısın, hemde güzelsin.
Varsın çekemeyen hep kahır etsin,
Sen böyle edayla nazla güzelsin
Yüzüme bakınca içim titriyor,
Cilven yüreğime ritim atıyor.
Sevdan damarımdan kanı çekiyor,
Sen böyle halinle daha güzelsin.
Her olur olmaza eyleme meyil,
Gerçekten sevenin önünde eğil.
Sana güzel demem iltifat değil,
Sen taze bahardan daha güzelsin.
Aşk bir heves değil başlayıp bitsin,
İsterim hayatım seninle geçsin.
O güzellik sende hiç eksilmesin,
Lale menevşeden gülden güzelsin.
|
