ZALİM

Yoksulluğu ne bilirsin be zalim,
Bilirmisin sofrasında ne yenir.
Devam et havyara, buzlu rakıya,
Sarhoş olan, yürümeyi ne bilir.

Belki sana hesap biraz geç gelir,
Ne yapsan ne etsen bedel ödenir.
O gün fukaraya toy bayram olur,
Yediklerin senin burnundan gelir.

Gün gelir sofralar tek tek kapanır,
Adam o ki yoksullardan ders alır.
İndirir başını bakar yediklerine,
Sofrada ki, çatal kaşıklardan utanır.

ZALİM FELEK

Dertleri taşımak bana mı kaldı,
Yükledin sırtıma dertleri felek.
Kaçtıkça peşimden dert kovaladı,
Düşermiyim sandın, be zalim felek.

Bilirsin hep senin dediğin oldu,
Ne haneler yıktın virane oldu.
Analar bacılar saçını yoldu,
Yine uslanmadın, be zalim felek.

Çabuk dönüyorsun bilinmez huyun,
Ekmeğin yenilmez içilmez suyun.
Kükreyen aslanı yaparsın koyun,
Her tarafın hile, be zalim felek.

Her söze inanır hemen çatarsın,
Aniden dağıtır yakar yıkarsın.
Bir şey yokmuş gibi masum bakarsın,
Bakma bu tarafa be zalim felek.

Üstündağ diyor ki gezme bütün gün,
Bağladın kolumu eyledin sürgün.
Sana da cezayı keserler bir gün,
O zaman anlarsın be zalim felek.