ÇOCUKLARIMIZ

Öğrencilerime, Kemaletttin Tuğcu'nun sokak çocuklarını anlatan ve okurken yüreklerimizi burkan , romanlarını çok okutmuşumdur.Çoğumuz onları,köyden kente göç olgusundan sonra keşfetmeye başladı...
Varoşlarda ,kalabalık ve yoksul ailelerin, isteyerek veya istemeden dünyaya gelmelerine sebep oldukları çocukları. Birden bire çoğaldılar sanki.Ve yeni bi sıfatları daha vardı artık;''Tiner'ci,Bally'ci''.Kimdi bunlar gerçekte?!...
Sorumsuzca dünyaya fırlatılmış,kısacık yaşamları boyunca hep itilmiş ve sevgisiz,sığına sığına,uçucu bir takım maddelerin uçarı dünyasına sığınan,sığınacak delik arayan,çoğu taşralı,varoş çocuğu,arka bahçe dikenleri...

Madde koklamaktan beyin hücreleri ölürken,kalan kısacık ömründe de gün görmemeye aday,toplumun çirkin yüzleri onlar.Herkeslerden saklamaya uğraştığımız ama giderek istatistikleri kabaran,saklayamaz olduğumuz,adaletsizliğimiz...İnkar ettiğimiz utancımız onlar...
Ayrıcalıklı sınıflar,ayrıcalıklarının kendilerini koruyacağını sanırlar.
Aile parçalanması,ekonomik;ve ekonominin doğal sonucu olarak da;kültürel yetersizlik nedeni ile büyük metropollerin arka sokaklarına kustuğumuz bu çocukların kaderi de intikamını alıyor.Çocuklarımızı koruyamıyoruz...Sonuç bu...
Ne yoksulluktan,ne de ihmal ve istismar edilmekten...Neye yarar,görkemli büyüme rakamlarınız,gerçekliliğini çoktan yitirmiş milli hasılalarınız,AB uyum yasalarınız,boşa attığınız nutuklarınız.........

Çocuklarımız !!!...Yarınlarımız!!!.....

İşte onlar,onlar ne olacaklar?

Sağlıklı Kalın.

Bulanık ta Çocuk Olmak.

Bulanık'lı çiftçinin aile bireyleri, yani eli çubuk tutan çocukla, en büyük dede ve nine, ekonomiye katkıda bulunurdu. Sosyal adalet kendiliğinden sağlanırdı. Gelelim çocuk olmaya: Aile fertlerinden ilköğretim çağında olan çocuklar Bulanık'lı çiftçisinin hemen hemen her işine katkıda bulunurdu. Adeta çiftçinin eli ayağıydı.

Bütün bir yıılık çaba içinde her alanda yer alır. İlkbahar'da çift sürerken (kotan) hodağlık yapar. Boyunduruğa oturup öküzleri sevk ve idare eder. Merada çiftçinin ineğini öküzünü otlatır. Evişlerine gelince getir götür işleri çocuğa aittir. Yaz boynca yayladan köye yağ peynir taşımak onun işleri arasındadır. Yaylada yaylacı nine veya annenin kolu kanadıdır. Kuzuları tamamla danaları getir. Sağım sırasında asi koyunu yakala.

Daha binlerce ekleyin. Su getir. Atı bağla. Yerini değiş. Öküze ot ver tuz yalatmaya git. Malı nağıra kat.Daha neler neler.

Hasat zamanı başlayınca daha da çoğalır çocuğun işi. Irgata su taşımak, vakit yemeği getirmek işlerindendir. Velhasıl yıllık çalışmanın her merhalesinde vardır. Tarla bekçiliğinden
bile nasiplenir zaman zaman. Ot sap taşırken, harman döverken daha ne sölesem. Akla gelen her aşamada çocuk var.Ahır süpürmede pisliği basmaya taşımada. Komşudan ev aletlerini getirip götürmekten hasırlık cil yolmaya, samanın üstünü kapamak için kamış kesmeye kadar. Nerde ise içinde bulun- madığı iş bölümü yok gibidir. Hayvanlara ot saman verilirken zamanın aydınlatma araçları ile abi veya babaya ışık tutar. Çıra, fener vs. ile. Hayat akar gider.Çocuk geleceğe hazır hale gelmiş bir genç olarak karşımıza çıkar. Hiç kimseden akıl almadan pişkin bir çiftçi olur. Bazen çocuk o zorlukları, engebeli yolları yaşadığı için kendisine bir yol çizer. Örneklemek gerkirse, okumak ve diğerleri.

Mesleğini değişik alana taşır. Seçtiği alanda hiç başı eğilmez.

Feleğin çemberinden geçmiştir. Başarır her önüne gelen işi.

Başarır başarmasına da benim gibi gurbetçi olmaktan kurtulamaz.Çocukluğu aklına gelince de nefesi derinleşir. Ağzından adeta alev çıkar. Bilmem ama gözleri buğulanır eski çocukların.
Saygı ve sevgilerimle.